Vorige editie mee gedaan met team KSE. Dat was een geweldige ervaring. Dit jaar doe ik mee met team bergopWAARDs en hoop dat het weer net zo mooi wordt als vorig jaar. ervaring Colsensation 2018: Een paar bijzondere dagen. Dagen waar van alles gebeurt. Het is nu een week geleden en dat is een vreemd besef. Als ik eraan terugdenk, denk ik aan die berg waar doelen zijn gehaald, overtroffen of bijgesteld. Sommige zijn 1, 2 of zelfs 3 keer de Ventoux op geweest en het zijn allemaal even mooie prestaties. Lopend of fietsend. Je kan er trots op zijn, ook al is het niet gegaan zo als je het voor ogen had. Je hebt de top bereikt! En bij dit alles horen de emoties, en dat waren er stiekem best veel. Trots, als je de top bereikt. Je baalt, als je je doel niet haalde. Maar ook verdriet, want de meeste gaan met een rugzakje naar boven. En als je dan eenmaal boven bent, dan uit het niets, barst je, alle emotie komt eruit. De dag voor de beklimming is er de spanning en de zenuwen. Ze horen er allemaal bij. Ze maken deel uit van de grote dag. Want de Ventoux beklimmen is niet niks. Maar naast alle spanning en emoties was er nog veel meer, zoals verbrande tosti’s, bus bedjes, heel veel KSE logo’s,  vliegende hamsters, dansende docenten en kaartspellen. Het zal de meeste niks zeggen, maar het hoorde zeker bij het prachtige avontuur. Ook zijn er nieuwe vriendschappen ontstaan, zowel binnen het team, als erbuiten. Je kan gaan fietsen met het team, maar ook met anderen. Je kan aan de teamtafel blijven zitten of je verplaatsen. Nieuwe mensen leren kennen, die daar allemaal zijn met hetzelfde doel. Geld ophalen voor het KWF. Het waren prachtige dagen, die hebben gezorgd voor een geweldige ervaring die je nooit meer vergeet.  

Je realiseert je pas hoe fijn het was om gezond te zijn zodra je wat overkomt. Daarom fietsen met die handel!

Gewoon omdat het nog steeds nodig is en ik hieraan wil meewerken om de ziekte uit te bannen.

Ik vind het een zeer goed doel waar wij geld voor inzamelen omdat hier nog veel te veel mensen aan overlijden. maar ook voor mezelf. Ik vind het een hele prestatie van mezelf dat ik de Mont Ventoux op ga wandelen. 22 km bergop wandelen is niet niks.

Ik wil graag deelnemen aan de colsensation omdat er in mijn omgeving zoveel dierbare kampen met naweeen van de behandelingen, nooit meer kunnen en mogen werken. Mentaal en fysiek niet meer in staat zijn om te functioneren zoals ze voorheen waren. Er dierbare zijn die momenteel vechten voor hun leven. Als ik daarin ook maar een steentje kan bijdrage dan doe ik dat!

Deze keer loop ik voor mijn broer jP een vaste Colsensationganger terwijl ik vorige keer nog zei “nooit meer” maar het is zo een mooi evenement dat wil je meemaken. De saamhorigheid is heel groot

Ik zie het bewandelen van de Mont Ventoux als een mooie uitdaging waarmee ik graag een steentje bij draag aan de genezing van de vreselijke ziekte.

Door mijn ziekte (collites ulcerosa) in 2018 heb ik helaas niet kunnen deelnemen aan ColSensation 2018. Nu gaat het , dankzij de medicijnen, weer beter met me. Voor mij zal het een grote overwinning zijn om toch weer voldoende conditie op te bouwen om deze rit te voltooien. Dat ik daar mee ook de strijd tegen kanker ondersteun sterkt mijn motivatie nog meer.

Voor de derde keer wil ik mijn steentje bijdragen aan dit fantastische evenement. Samen strijden tegen kanker. Een ziekte waarvan de kans groot is dat iedereen er vroeg of laat mee te maken krijgt. Inmiddels 2 jaar geleden ben ik mijn vader verloren aan de gevolgen van slokdarmkanker, het continu in onzekerheid leven en machteloos aan de zijlijn staan is verschrikkelijk. Daarom ga ik in 2019 3 keer de Mont Ventoux beklimmen op pa zijn fiets. Zoveel mogelijk geld ophalen om in de toekomst een einde te maken aan de machteloosheid. En de ziekte kanker in de ban te doen!

In 2017 stond mijn wereld op zijn kop. In maart van dat jaar kreeg ik te horen dat ik borstkanker had (helaas uitgezaaid). Ik heb een lang traject ondergaan van chemokuren, operaties, bestralingen en revalidatie. Een erg zware periode voor mij, maar zeker ook voor mijn gezin met 3 kinderen. Ik heb in die periode zoveel steun en liefde ontvangen van zoveel mensen, dat heeft me enorm goed gedaan. Nu ben ik zover dat ik me weer wil richten op de toekomst. Ik doe mee aan Col Sensation omdat het zo belangrijk is dat er stappen kunnen worden gemaakt bij het onderzoek naar kanker. Door wetenschappelijke studies worden zulke grote sprongen gemaakt, laten we ons daar met z'n allen hard voor maken. Iedereen kent wel iemand die getroffen is door deze vreselijke ziekte. Ik droom van een toekomst waarin kanker een chronische ziekte is en er niemand meer aan hoeft te sterven.