Vind een deelnemer of vrijwilliger

In 2012 overleed Barry, mijn man en vader van onze kinderen op 39-jarige leeftijd aan huidkanker. Voor hem liep ik in 2017 de berg op. Vorig jaar overleed mijn tante Linda (41), te lief en te jong om al gemist te worden. Voor haar zet ik me in 2020 in. Omdat meer onderzoek tegen kanker meer mensen redt.

Bijna iedereen krijgt direct of indirect wel een keer te maken met deze vreselijke ziekte. Met het beklimmen van de Mont Ventoux wil ik graag mijn steentje bijdrage om onderzoek te financieren en daarmee op den duur de ziekte onder controle krijgen.

Wanneer iemand gezond is, heeft iemand 1.000 wensen, maar wanneer iemand ziek is, heeft die persoon maar 1 wens... Dit is de reden dat ik me inzet om geld in te zamelen en in september de Mont Ventoux zal gaan beklimmen. Dit alles om in strijd te gaan tegen deze vreselijke ziekte, waar veel mensen direct of indirect mee te maken krijgen. Wil jij hier ook je steentje bij bijdrage, doneer dan nu, alle beetjes helpen!

Ik doe mee aan ColSensation voor mijn moeder. Zij heeft Augustus 2019 een vervelende en ernstige prognose gekregen. Hierdoor wil ik heel graag aan haar laten zien dat ik enorm trots op haar ben hoe ze het doet en dat opgeven voor ons geen optie is. Dit is de reden dat ik ga strijden 18 september.

Ik ga de berg op voor mijn zus, oom en voor alle mensen die deze verschrikkelijke ziekte hebben / hebben gehad.

Ik loop samen met mijn zus omdat onze beide ouders recent zijn overleden aan kanker. Met deze uitdaging willen wij een steentje bijdragen aan verder onderzoek tegen kanker.

met een groep vrienden en mijn echtgenote een sportieve uitdaging en een goed doel, de kankerbestrijding, want zoals bij bijna iedereen, zijn er in mijn directe omgeving mensen die kanker hebben, of hebben gehad. Mijn moeder is bijvoorbeeld aan darmkanker overleden.

In augustus 2019 kreeg ik de diagnose borstkanker. Na twee operaties, 16 chemokuren, en 15 bestralingen ben ik nu “klaar” met de behandelingen. Het is nu april 2020. Ik heb tijdens het hele proces zo veel steun gehad van de mensen om mij heen. Vooral van mijn man en kinderen, mijn ouders en lieve vriendinnen. Zonder hen was het veel zwaarder geweest.

In oktober kwam ik via het ziekenhuis terecht bij oncologisch fysiotherapeut Annemarie van Fytaal. Iedere week werkte ik daar aan het behoud van mijn conditie tijdens een sport uur. Ik heb daar veel steun aan mede lotgenoten. We lachen (en huilen) samen heel wat af. Annemarie zei herhaaldelijk dat wij ook mee zouden gaan doen met Colsensation. Ze heeft gelijk gekregen. We gaan het doen! Op 18 september 2020 wandelen we samen met een groep (ex)kankerpatiënten en wandelbegeleiders, de Mont Ventoux op. Dit is misschien nog wel een grotere uitdaging dan de hele behandeling. Deze uitdaging geeft mij ook de boost om te herstellen en weer de oude ik te worden.

Ik bewandel die berg niet alleen, dat doe ik samen met lotgenoten. Natuurlijk neem ik mijn eigen “bagage” van het afgelopen jaar mee naar boven. Maar ik doe het ook voor mijn vader die ook met deze rotziekte te kampen heeft. Ook mijn moeder neem ik in gedachten mee, wat was een zwaar jaar voor haar. Natuurlijk ook mijn lieve man en kinderen die altijd achter me staan en erbij zijn als ik de finish haal. Er zullen heel wat mensen de revue passeren in mijn gedachten als ik mijn kilometers naar boven loop.

Bovenstaande is natuurlijk niet de enige reden dat ik meedoe, ik doe het ook om een bijdrage te kunnen leveren aan het onderzoek naar kanker, en om initiatieven te steunen die ook mij gesteund hebben in dit heftige jaar.

Dit word de derde keer dat ik deelneem aan Colsensation. Het is een prachtig evenement en het belangrijkste is om een steentje bij te kunnen dragen om die verschrikkelijke ziekte tot een chronische ziekte te kunnen maken. Daarnaast heb ik helaas in mijn directe omgeving te maken met deze ziekte.

Toen de moeder van een van mijn beste vrienden op de basisschool overleed aan kanker kwam dit voor het eerst dichtbij. Hier zag ik wat deze ziekte met een familie kan doen en hoeveel verdriet het met zich mee kan brengen. Geen kind zou mogen opgroeien zonder beiden ouders op deze reis bij zich te hebben. Toen ik hoorde van het initiatief van de ColSensation was de keuze om mee te doen dan ook makkelijk gemaakt.